نامه ای به یک هموطن منحرف از راه ولایت
تو بزرگ شده پارتی هستی و من رشد یافته هیئت حسین(ع)!
تو با نعره های مایکل جکسون به هیجان می آیی و با من با نوای یا حسین(ع) شور می گیرم!
تو از کنار عکس شهدا بی احساس می گذری ، اگر فحش ندهی!
و من در کنار عکس شهدا می خندم و گریه می کنم!
تو برای تخریب آمده ای و من برای ساختن!
تو را به دروغ از هیولاهای خیالی ترسانده اند و ترس در قاموس من جایی ندارد.
تو تنفر را فریاد می زنی و من علاوه بر تنفر ، نور عشق و محبت می پراکنم.
تو رپ می خوانی و من ندبه !
تو در انتظار usa هستی و من در انتظار خورشید کعبه!
تو رو بسوی غرب داری و من رو بسوی آسمان!
تو در آروزی لندنی و من در فکر شلمچه!
تو در فکر پناهندگی هستی و من در فکر پناهندگان!
تو با کرشمه دخترکانی در تظاهرات به شور و هیجان می آیی و من با لبخند مادر سادات!
تو در حلقه شیاطین جن و انسی و من در پناه شهدا و فرشتگان!
فریاد تو از فشار غرایز انباشته است و فریاد من از عشق متراکم!
تو تجسم جنبه حیوانیت انسانی و من دوست دارم تجسم کمال انسان باشم.
تو خود را فیلسوف و علامه می دانی و من خود را شاگرد مکتب اهل بیت(ع)!
تو مرا دشمن می دانی و من تو را برادر!
تو خود را قهرمان می پنداری و من خود را وامدار!
تو تیپ فشن و مایکل جاکسون می زنی و من تیپ شهید همت!
تو از امام دم می زنی و عکسش را پاره می کنی!
و من از خجالت و شرم آب می شوم!
تو دشمن را شاد می کنی و من دشمن را جان به لب!
تو با نفرت نگاهم می کنی و من با لبخند!
تو همه چیز داری ، ماشین و ویلا و ثروت و من ، فقط خدا!
تو صاحب خانه ای و من مستاجر!
تو محرومین جهان را می ترسانی و من مستکبرین را!
تو مستکبرین را شاد می کنی و من پابرهنگان را!
قبله تو کجاست؟ کاخ سیاه و قبله من ... کربلای حسین(ع)!
تو نمیدانی چه می خواهی و من ..... ظهور مهدی فاطمه(عج) را!
تو در حبس ، از ترس اقرار می کنی و من تا پای مرگ برآرمانهایم ایستاده ام!
تو در عزای فاطمه(س) به بهانه انتخابات مختلط می رقصی و من گونه ام را به یاد مادر نیلگون می کنم!
تو اگر مرا به چنگ آوری می کشی و من تو را برادرانه در آغوش می گیرم!
تو مرگ مرا می خواهی و من آزادگی تو را!
تو چرا آمده ای ؟ به دروغ بزرگانت و من چرا؟!... به دعوت وجدانم!
بزرگان تو کجایند؟ در کاخ و ویلا و بزرگان من .... مثل همه ما، ساده و بی ریا!
بزرگان تو چگونه تو را می نگرند ؟ به چشم موجودی که بهترین ابزار است و بزرگان من، مرا عاشقانه دوست دارند!
تو اهل کجایی؟ لندن و من .... اهل کربلا
تو مستضعفین را انسان نمی شماری و رای شان را باطل!
و من زیر بار حرف زور نخواهم رفت!
تو در میان خنده دشمنان عاشورا را اسیر شیاطین می کنی و من در عاشورای مهدی(عج) عالم را آزاد خواهم کرد!
تو دشمنان را می خوانی و من دشمنان را می رانم!
در عاشورا دشمنان حسین مظلوم(ع) در کاخ سیاه و زرد برای تو دست تکان می دهند و هورا می کشند و من همچنان بر مظلومیت حسین(ع) اشک می ریزم!
تو در حرم اهل بیت(ع) در محرم حسین بر زمین پای می کوبی و فرزندش را یزید می خوانی و من جانم را آماده کرده ام تا در مصاف یزیدیان کاخ سیاه ، حامیان تو به حسین (ع) هدیه کنم.
تو ذره ای به حرفهایت اعتقاد نداری و من مجسمه اعتقادم!
ترس و اضطراب از نگاه تو می ریزد و نگاه خشم آلود من جهانخواران را به اضطراب می آورد.
تو برای حسین(ع) چه کرده ای ؟! هیچ
و من ...... خودش می داند!
تو ایران را چگونه می خواهی ؟! زیر پای دشمنان
و من ، سرافراز تا ظهور مهدی صاحب الزمان(عج)
تو خود را با وجود اندک بودن ،بیشمار می خوانی و همه می خندند !
و من از خیل بیشمار دشمنان که برای حمایت تو آمده اند باکی ندارم!
شیاطین انس و جن در انتظار تواند تا بلکه آتشی بیفروزی!
شهدا و امامشان ، مستضعفین و منجی شان در انتظار منند ، تا مهیا شوم!
با این همه من تو را دوست دارم و می دانم که روزی بسویم خواهی آمد ، روزی که فضاحت طلحه و زبیرها را ببینی و فریب خوردگی خود را....
ای کاش آن روز که امام حقیقت طلوع می کند من و تو در کنارهم و در کنارش باشیم نه در مقابلش.
به انتظارت می مانم ای هموطن منحرف!
دوستدار تو گمنام ولایی
سلام نامه زیبایی بود اما کمی طولانی است
سلام علیکم
ممنون از حضورتون